Yetişkinlerin dünyası için iğneleyici bir görüşü, gençliğin gücüne sarsılmaz inancı ve ebedi popülerliğini sağlama almak için korkunç bir planı olan saygısız bir delikanlı, Charlie Bartlett Hollywood'da çabucak ihtiraslı hayranları kendine çekti. Bu hayranlar arasında, yetenekli bir kurgucu olan arkadaşı Jon Poll'e senaryoyu gönderen komedi filmlerinin başarılı yönetmen ve yapımcılarından olan Jay Roach da vardı.
Poll'e göre Charlie BartlettT ilk okuyuşta aşkmış. “Geçen sene hoşuma giden senaryoyu bulmak için yüz tane senaryo okudum ve bunu beğendim. Kahkahalarla gülmemin yanısıra, eğlendiğimi, şaşırdığımı, duygusal olarak etkilendiğimi ve meydan okunulmuş hissettim. Mizahın yanısıra dokunaklılıklarla dolu gerçek sorunlar ve gerçek insanlar hakkında bir lise filmi vardı. Charlie Bartlett açık iyimserliliğiyle hemen her şeyin üstesinden gelebilen harika bir karakterdi ve bu çok çekiciydi” diye hatırlıyor.
Charlie karakteri o sıralar Burbank Alışveriş merkezindeki fotoğraf makineleri dükkanında çalışan, genç yetenek senarist Gustin Nash'in hayal dünyasında doğdu. Nash, filmlerde tasvir edilen basitleştirilmiş kurnaz çocuklarla her gün gördüğügençlerin olgunlaşmamış gerçekleri arasındaki geniş eşitsizliğin ilk kez orada, süper havalılardan dışlanmışlara kadar her tür genç grubun dolaştığı o alışveriş merkezinde farkına varmış. Bu düzeltmek istediği bir durummuş.
“İşte o zaman gençlerle ilgili oldukça otantik olacak, çok fazla cilası olmayan bir şeyler yazmaya karar verdim. Gençler aptal değiller ve bazı zamanlar yetişkenlere çok etkileri oluyor, o yüzden hikayenin her açıdan gerçek olması benim için çok önemliydi” diye anlatıyor Nash.
Böylece Nash, umut dolu bir çocuğun büyük baskı ve güven eksikliğiyle, büyük bir kendini kabul ettirme ve isyana karşı dayanılmaz bir isteğinolduğu karmaşık dünyayı nasıl algıladığını araştırmaya başlamış. Nash yazmaya başlayınca, Charlie Bartlett kışkırtıcı bir yola sapmaya başlamış -farmasötik psikiyatri sorununu ve güçlü psikotropik ilaçlarla gençlerin aşırı dozda ilaç alımı gerçeğini irdelemeye başlamış.
Öykü yapısıyla ihtilaflı bir alana girdiğini biliyormuş ama Amerika'daki pek çok çocuğun yaşadığı gerçek olan psikiyatrik ilaç kullanımı gerçeğinden kurtulmak gibi bir niyeti yokmuş. Ama aynı zamanda filmin özünde Charlie'nin insanlara ilaçtan başka yollarla da yardım edileceğini anlamasını konu alan karakter odaklı bir film olduğunu da belirtiyor. “Film ilaç taraftarı veya karşıtı bir film değil. Bu, popüler olmak için ilaç satmaya başlayan ama sonra sorunlarını aşmaları için ilaç yerine çocuklarla konuşmanın yeterli olduğunu gören bir çocuğun hikayesi. Şimdiye kadar iyi bir iş yaptığı Charlie'nin hiç aklına gelmemiş” diyor Nash.
Nash, genelde filmlerde görülenden tamamiyle farklı bir tutuma sahip bir genç kahramanı ortaya çıkarmaktan özellikle keyif almış. “Charlie'de hoşuma giden şey, bazı insanlar hengameleriyle kızgınlık ya da depresyonla başa çıkarlar ama Charlie sorunlarla iyimserlik yoluyla başa çıkıyor. İnsanlara ve fikirlere hep güveniyor, bu da onu oldukça sıradışı hale getiriyor” diye gözlemliyor yazar.
Film kara komedi bölgesine korkusuz bir şekilde dalarken, Nash bu filmin hem gençler hem de yetişkinler için umutla ilgili olduğunu söylüyor. “Eminim insanlar bu filmden çıkarken ilaçlardan bahsediyor olacaklar ve bu iyi bir şey. Ama bu filmde söylemek istediğim bir diğer şey de, hepimiz bunlara benzeyen durumları yaşıyoruz ve eğer siz de yaşıyorsanız, yalnız değilsiniz” diye yorumluyor.
Senaryonun ilham veren coşkuyla keskin neşe karışımı olması yapımcı David Permut ve yapımcı Barron Kidd'in hemen ilgisini çekmiş. Nash haklarını Permut'un aldığı beğenilen roman Youth in Revolt'u uyarlama umuduyla senaryoyu çalışmasının bir örneği olarak Permut'a göndermiş. Permut Charlie Bartlett'ı okuduktan sonra ertesi gün Nash'i bürosuna çağırmış ve sadece Youth in Revolt'un uyarlama işini vermekle kalmayıp, aynı zamanda Charlie Bartlett'ı da yapacaklarını garanti etmiş. Permut “Senaryo kışkırtıcı, orijinal ve farklıydı. Yüzeyi altına inen bir komedi ve şu anda yaşadığımız dünyayla çok ilgili. Bir yapımcı olarak, dikkat çekici, karşı duran ve cesur hikayeler arıyorum. Gustin'in senaryosunda da bunları buldum. Ayrıca onun çocukların nasıl konuştuğu gerçeğini kapmakla ilgili gerçek bir yeteneği var” diyor.
Jay Roach da yapımcı olarak ekibe katılmış ve Charlie Bartlett'la Jon Poll arasındaki benzerlikten çok etkilenmiş. “Jon'la kurgu odasında birlikte yıllar geçirdikten sonra, onun katıksız bir hikaye anlatıcı ve tonlama ustası olduğunu hiç tereddüt etmeden söyleyebilirim” diyor Roach. Permut ve Kidd, Poll'un yapıma katacaklarından aynı derecede heyecan duymuşlar. Kidd “Gustin'in hikayesinin karanlık alt tonları var ve Jon senaryoya pek çok ışık, mizah ve hayat kattı” diyor.
Ama yapımcılar filmi hayata geçirmeyi denemeye başladıklarında, direnişle karşılaşmışlar. Ortak cevap “Çok tehlikeli” olmuş. En sonunda, taze ve çok çeşitli bağımsız projeyi beyazperdeye taşıyan bir firma olan Sidney Kimmel Entertainment'ta hayat bulmuş proje. “SKE günümüz çocukları, çocukları tanıyan veya bir zamanlar çocuk olanlar için birçok anlamı olan bir hikaye karşı aynı istekli görüşe sahipti. Bu konuda onları çok takdir ettim çünkü çok cesurdular ve sıradışı bir senaryoyla, ilk filmini yönetecek biri için büyük bir riske girdiler” diyor Poll.
